Sensiz yangın yeri sanki yüreğim.
Sensiz bir sevda ateşi
Kavuruyor yüreğimi
Oysa bedenim üşüyor
Temmuz akşamında…

Sensiz yangın yeri sanki yüreğim.
Adını mıh gibi çakmışım kalbime
Silemiyorum seni.

Ağarmaya başlayan saçlarım
Sensiz geçen yıllardan hatıra

Sevdanın ateşi yakıyor yüreğimi
Seni özledim sanki
Su kulesinin yanı başındayım
Seni bekliyorum gibi..

Keskin bir ses deliyor kulağımı
Seni anıyorum çığlık gibi
Bir ateş yakıyor yüreğimi
Tiz bir sessizlik
Yüreğim yanıyor
Sensiz bedenim üşüyor

Bir çocuk ağlıyor tarla başında
Bir sessizlik büyüyor bedenimde
Bir çığlık var susmuyor yüreğimde
Yüreğim yangın yeri gibi yanıyor
Bir yalnızlık sarıyor bedenimi
Bir ben oluyorum ansızın gece vakti
Bir de sensiz beden oluyorum.

Sensiz yangın yeri sanki yüreğim.
Ay vuruyor yüzüne
Gün doğuyor dünyama sanki
Bir gelincik ağlıyor
Bir yalnızlık büyüyor içimde
Saatler gece yarısına yaklaşıyor.
Bir çığlık geliyor dilime
Yumruk oluyor boğazımda

Tarla başındaki küçük çocuk susuyor
Ben denen bir çocuk ağlıyor içimde

Bir kırgın kalp
Bir soğuk aldanış
Bir masum sevgi
Sarıyor her yeri

Üzgünüm
Yoksun yarınımda diyor ayrılan sevgili
Bir kâbus çöküyor rüyalarıma
Bir gece ansızın
Sensiz yangın yeri oluyor sanki yüreğim.

Bir masum küçük kedi ağlıyor
Çıplak ayaklı çocuk koşuyor
Bir sensizlik doğuyor bedenimde
Bir ben oluyorum
Bir de sensiz beden
Bir kâbus çöküyor rüyalarıma
Sensiz yangın yeri sanki yüreğim.
Bir bedende ben de sensiz yanıyorum…

Elvankent/Ankara – 19.09.2000