Sigaramın dumanında yüzünü arıyorum
Her sabah uyandığımda
Tiksiniyorum yaşıyor olmaktan
Ne bir resim
Ne bir mektup
Tek hatıran kırgın yüreğim

Yine de seni görüyorum
Gözlerimi diktiğim her noktada
Çürük, kokuşmuş bir yara büyüyor içimde
Gözlerim kan çanağı uykusuz gecelerden
Gözlerim kan çanağı
Hiç sevilmemiş olmanın acısı yayılıyor beynime doğru
Habis bir tümör gibi

Fikrinden kurtulmak için
Saniye saniye sayıyorum öleceğim günü
Yaşamak istemiyorum senin dünyanda
Gitmek istemiyorum cennete
Eğer sen de gideceksen

Hayır, hayır…
Yaşamak istiyorum
Belki bir gün
Tekrar görürüm seni uzaktan
Sonu yok ölmeliyim artık
Sonsuza kadar senle yaşayamayacaksam
Ölmeliyim
Sensizliği böyle hayal etmemiştim