“Ölümden bahsetme n’olur,
Yokluğun yokluğum” diyor mektubun.
Çocuk olma be sevdiğim
İlk kaybeden sen misin sevdiğin…

Bir gün ölürüm sevdiğim,
Bir gün ölürüm, ne var üzülecek,
Çürütüp de hayat veren toprak
O gün şefkatle üzerim örtecek…

Bir gün ölürüm sevdiğim,
Sakın ha, gelme ardımdan
Farz et, gurbete gitti, dönecek
Elbet an gelecek, gurbet de bitecek…

Bir gün ölürüm sevdiğim,
Bir gün ölürsün sen de.
Buluşuruz sevdiğim yine senle
O kadar kısa değil, sevdamız iki perde…

İstanbul – 02.02.2000 01:16