Dünyanın düzeni bozulmuş gitmiş
Tükenmiş dostluklar, saygı kalmamış
Nerede insanlık, kaybolup bitmiş
Sönmüş bütün aşklar, sevgi kalmamış
               ***************
Gönül dünyamızın saati durmuş
Bütün hatıralar bir bir kaybolmuş
Bülbüller şakımaz, gül açmaz olmuş
Solmuş tüm çiçekler, rengi kalmamış
               ***************
Yüzüne hiç bakmaz selam verince
Hemen yüzü güler, işi düşünce
Bu nasıl kardeşlik, nasıl işkence
Sevenin dostuna dengi kalmamış
               ***************
Yalana karışmış sevdalı gözler
Dünya hasret kalır, doğruyu özler
Kalemler kırılmış, bitmiş tüm sözler
Kitaba yazacak yazı kalmamış
               ***************
Gözyaşı sel olmuş, yüzler gülmüyor
Boşa koysan dolmaz, dolu almıyor
Menfaat olmadan iş yürümüyor
Dostun arkadaşa nazı kalmamış
               ***************
Sevinçle yaşarken seneyi ayı
Mutluluk götürmüş dünyadan payı
Üzüntü ve keder sarmış dünyayı
Artık çekilecek çile kalmamış

Ümit ÇAPACIOОLU