Benim hayallerim benzemez sizinkine…
Baktığım şeyleri sizin gibi görememem ben…

Mesela bir denizin ortasında
küçük bir karartı gördüğümde,
siz onu bir tekne, derinlik karartısı,
bir tahta parçası vs.ler diye düşünürken
ben yanlız başına oturup
aşağıdaki balıklarla konuşan bir martı hayal ederim…
Daha fazla şeylerde hayalimdir benim…

Bir sis karanlığı çökü verdiğinde
hayatın gündüz zamanına
gizemli perilerin gökten yere inişlerini düşünür,
hangi bilmem kimin hayatına
renk vereceğini düşlerim.
Bir gölün kenarında kalmış bir adet çiçeğin
oranın hükümdarı olduğunu hayal eder
sonra da tüm gölün sırf onun için orada bulunduğunu…
Söyledim ya benim hayallerim benzemez sizinkine…

Benim şaşkınlıklarımda benzemez size…
Bir arının çiçekleri evrimleştirip
renklere donatması kadar
ayın gece karanlığında yarattığı
renk cümbüşleri de şaşırtır beni…
Bir insanın gözlerine baktığımda
tüm duygularının ışık hızı misali
akı vermesi hayret ettirir
gözlerin akındaki titreşimleri…

Meraklarımda benzemez sizinkine,
gökyüzüne bakıp
bugün havalar nasıl tahminleri yürütürken,
upuzun bir söğüt acının
gökyüzüyle fısıltaşmalarını merak ederim,
neler konuşuyorlardır kimbilir diye…
Mesela, denizdeki çakıltaşlarıyla
mercanların akrabalık oran dizimleriyle,
ormandaki ağaçların yerlerde
bitivermiş yabani otlarla laf dalaşlarını düşünürüm.
Soru vermek gelir bazen bir Sümüklüböcek’le
Kaplumbağ’nın o uzun yol katetmelerinde
nasıl sabırlı kaldıkları kadar
yol sırasında hiç arkadaş edinebiliyorlar mı diye…

Dedim ya benim korkularımda farklıdır sizden,
çok konuştuğum kadar konuştuklarımın çoğunu
anlarlarmı beni acaba gibi korkularım vardır.
Düşünmek kadar yürümekten de korkarım mesela…
Neme lazım,
düşünmek en tehlikeli silah olduğu gibi,
yürümekte geri dönüşümsüz olduğundan
korku yaratır kalbimde…
Mecazi şeyler bunlar tabii ki…
Basit şeylerde vardır
benim korkularımda,
ölümden de korkarım ama
yaşamakta korkutur beni,
alın size bir tezatlık daha…

Eee…
Benim gibi birinden
başka ne beklenir ki daha…

2007