Onikiye beş var,
Günlerden cumartesi, ay otuz
Son çikmaza girdik.
Yaşamla degil, ölümle dostuz.

Mutsuzluk hedefim vurdu onikiden,
Teget geçmede yanimizdan mutluluklar.
Büyük bir suskunluk yöremizde
Hüzünler sonsuz, derin acilar.

Tüm çaresizlikle baş başa
Diyecekler bu şair de yaşadi.
Beni sevgilim degil-ömür boyu-
Acilarim okşadi.

Güzeldi yaşam, sevmek, sevişmek;
Bir oyundu bitirdik.
Vuruldu hedefimiz onikiden
Son çikmaza girdik.

Ankara – Eylül 1974
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim