Bir şeyler yazmak istedim, karalamak.
Çünkü tutuk dilim.
Çaresiz benliğim….
Boşlukta sallanıyor geçmişim, geleceğim…

Her gün aynı gibi,
Yok bir değişim.
Umuda yelken açmaktı dileğim.
Olası bile olmayan bir şey için.

Saatler, günler sessizce devrilip gidiyor.
Aykırılık, farklılık adına kimsesiz mekân.
Düşler kırık;
Neşe, kafdağının ardında saklambaç oynuyor.
Tam yakaladım sanırken,
Bir hayalet gibi sessizce ellerinden kayıyor.

Mutluluk denen şey,
Çok bilinmeyenli bir denklem.
Peşinden koşturuyor.
Bir küçük an yakalamak için,
Bütün ömrün gidiyor.
Son durağa geldik
Burda herşey bitiyor.
Vaadedilen huriler,
Yine size erkekler.
Öbür dünyada bile
Bizi cefa bekliyor.