sensizlikte volkanlar patlıyor içimde
üzüldüğüm, güldüğüm sen anlatılmazsın
aşksın en soğuk,
gecelerde içimi ısıtan.

kavuşma özlemim,
ayrılık acım,
kasım doğumlum,
sonbahar kokulum,
ilkbaharımsın.

ay ışığı yanığı tenin
sen başkasın
aşkımın öteki tarafısın
kalbimin yakıcı ağustos güneşi
haziranda ilk öptün beni
ıslaklıgını hissediyorum
serin ruzgarlar gibi,
okşuyor hala
öptüğun dudaklarımı.

büyük acılar
tadıyorum sensizlikte
seni seviyorum
sevgilerin en kutsalıyla
saçların ruzgar taralı
güneş gülüşlüm
çıkılmamış zirvelerde
açan eşsiz çiçeğim

su kadar temiz
yaşamak kadar güzelsin
yaşadığım hayatın unutulmayan
en güzel yanısın
unutulmadın!
unutulacak kadar,
uzak değilsin
yakınsın,
sana şiirler yazılacak,
kadar seviliyorsun.

Moskova – ޞubat 2002