“Mutluluk” ne sormuyorlar
Sen arayıp bulacakmışsın
“Küçük şeylerden” diyorlar
mutluluk çıkaracakmışsın
Yalanın daniskası, yanlış ki
o kadar olsun
Yürekten gelecek ne gelirse
Ne ele avuca sığıyor o zaman
Ne cüzdanlara
Ha bir de sen varsan o şiirin içinde
değme gitsin keyfime

Merdiven filan yok
Bir sabah ansızın dayandığını anlıyorsun
kırkına
Bir gün belin ağrıyor
Bir gün başın
Aklına düşüyor birden
yaşamadığın aşkların
Hele bir de dostların ölümü
Gözünün önündeyse
zamansız
İşte o zaman başlıyor demektir ihtiyarlık
Koşamadığın anlar sevgiliye
“Bitti” deyip, terk edemeyişlerin
Ve geri kalanını hesaplıyorsan ömrünün
Varsa bir merdiven…
Başlıyor demektir geriye dönüşün

Karışmadıysan çoluk çocuğa
ne mutlu
İkiye katlanmayacak yıllara
Bir eksi düşür
“Ne bıraktın sen dünyaya”
Hiç düşündün mü
Kırlangıçlar hangi mevsim döner yuvaya
Ne zaman açar kardelenler
Ne zaman kuzular koyunlar
Varsa yoksa yarın için biriktirir
ޞimdi çok geç geriye bakma
“kırk” dediğin nedir
İyimser düşünürsen 20
Kötü niyetliysen kendine yarın
En iyisi gelin
ޞu kırktan sonrasına baş kaldıralım.