Bugün de bitti işte.
Takvimden bir yaprak daha kopuverdi
Usul usul, ağlayarak…
Korkuyorum galiba.
Ne çabuk geçiyor günler Allah’ım!
Ne de çabuk bitiyor hayat.
Biz, fani dünyanın fani işleriyle uğraşırken
Zil çalıyor, biri gelip
“Süren bitti” diyor.
Dudaklarımızdan şöyle bir inilti çıkıyor:
“Ama daha yapacak çok şey var!”
Anlayamıyoruz zamanı,
Göremiyoruz yılları.
Seksen yaşındaki de bu kadar mıydı diyor,
Yirmi yaşındaki de.
Günler böyle manâsız ve boş geçerken
Biz halâ çalışıyoruz bu dünya için.
Oysa ki şunu kafamıza koyamamışız asırlarca:
Bu dünya da bir gün göçecek.
Solan bir çiçek gibi,
Ya da biten bir sayfa…