İzmir’in arka sokaklarından biriydi
Tek başıma..

Tek başınalığın tadını çıkarıyordum,
Eylülün ilk günlerinde..
Onu görene kadar.
Hiç bu kadar vurulmamıştı
Tek başınalığım yüzüme

Oradaydı tek başına…
Bense burada tek başıma…
Hiç bu kadar üzülmemiştim
İzmirde kalmayacak olmama.

O orada, ben burada tek başıma…
İzmir’in tek başınalığı bambaşkaymış
İstanbul’un yalnızlığından…
İstanbul’da hiç böyle bakakalmamıştım
Bir tek başına’ya..
Karşımda bir tek başına…
Tek başına lığına bir şiir yazıldığını bilmeden…

Tek başına yaşanan günlerin ardından
Tek başına yaşanacak günlere!!

Merhaba tekbaşına
Elveda tek başına
Günler geceler
Tek başına

İzmir – 01.09.2000