Tül tül tütüyorsun gözlerimde
Rüzgarın sesi ve soluğunda
Bir hışımla tepemden geçen
Güvercinin kanadında…

Ne güzel yakışıyor sana gülmek
Sanki dünya aydınlanıyor
Mutluluğun mutluluğum oluyor
Hayat işte, mutluluğu da üzüyor…

Ne güneşler doğar daha hayatta
Bırak giden güneş kendi dünyasına doğsun
Madem benim sabahım olmayacak
Sabahını aydınlatacağı yerde doğsun

Gelmeyecekse gecmiş geriye
Gelecek vardır, hayat varsa eğer
Bir şeyler olacaksa orda olmalı
Geleceğe yürümeli, hayat varsa eğer

Yine de tül tül tütüyorsun sigaramda
Dumanlarına karışıyorsun
Arada bir gök gürültüsü ve yağmurla
Sonra bir üşüme bedenimde tir tir..

Kollarınla sardığını sanıyorum bedenimi
Biraz ısınınca kollarım üşüse de hala yüreğim
Bir an ayağa kalkasım geliyor dim dik
Ama olmuyor, sendeliyor ayaklarım
Sen olmayınca kollarımda,

Ne desem boş değil mi artık
Gidiyorsun…
Ufkuna bir güneş gibi doğacağın sabaha
Ya ben, bilmediğim bir yere
Sanki sürükleniyorum…

Ne olacaksa olsun artık
Sen git gideceğin yere
Bense… boş ver sen beni
Elbet bir şey olur…

Yeter ki sönsün sigaram
Dinsin gözyaşım
Bitsin hüzün dolu satırlarm
Yeni bir gün doğana kadar…

Boş ver… sen mesut ol
Gamzeler kıskansın
Yüzündeki mutluluğu