Bir vapur çığlığıyla yırtılır
Sensiz deryalara dalıp gitmelerim.
Sensizlik kadar acı,
Yokluğun kadar derbeder olur
Martıların acılı ağıtları.
Yoksa, yoksa ağıt değil de,
Mutluluk çığlıkları mıdır onlar?
Bilmem, hangi notaya vursam bugünlerde,
Yokluğunun hıçkırıklarını duyuyorum
Ta derinlerde,
Sol yanımda,
Ha işte tam onun üzerinde…

Keşke tutabilseydim ellerini,
Anlattıklarını dinleyebilseydim keşke
Gözlerinin derinlerine dalaraktan.
Tam boğulurken “şit” deseydin,
“Beni dinliyor musun sen?” deseydin de
Yine elini atıp çıkarsaydın beni
O bitmez tükenmez okyanustan;
“Evet dinliyorum, tabi!” deseydim de
Sen de inanmasaydın yine.