tutsak bir yalnızlığın
garip özgürlüğü içimde
hasrete kelepçeli hürriyet
ve kimi özlediğimi bilmiyorum
hayret!
acaba hasretimin adı
doğu kampus durağında ürkek bekleyen
sevdiği kadar sevilmeyen
zemheri ayazının kestiği dudakları
kan kırmızı
saçları ayrılık sarısı
bu karanlık kız mı?

yada hasretim
sevdası gözünden damlayan
ağlarken anlayan
anladıkça ağlayan
terk edilişlerin güzel kadınına mı?

özlediğim belki aynalarda
kaybettiğim yüz
akşam karanlığının alacasında
çalan kapı zili belki de
uykular haram bu gece
kapım sonuna kadar açık
biliyorum çıkagelecek özlediğim
ve nihayet bitecek bu tutsak hürriyet