Ormanlara düşmüştüm
Oradan oraya koşuyordum
Budanmıştı bütün dallar
Çalılara bile tutunamadım

Deryalara atılmıştım
Yılanlara sarılıyordum
Bütün suları tuzlamışlardı
Bir damla bile içemedim

Vahasız çöllere savrulmuştum
Kurumuştu dilim damağım
Yanıyordu her şey kor kor
Serap bile göremedim

Dünyaların kahrını çekiyordum
Sefaları azığına koymuştum
Yoldaşımdı gurbetin çileleri
Hasret bile kalamadım

Buchen – 01.11.2006