Sanma ki saltanatıyla kalacak bu yıllar

Bir gün gelecek

Seni de saracak aldığın nefesle birlikte

O amansız yalnızlık

Sırılsıklam bir acıya teslim edip yüreğini

Keşkeler deryasında yüzdüreceksin gözlerini

Sonra bir umut diyerek

Sarılacaksın anılara

Boğuk seslerle gelip oturacak hatıralar

Uykusuzluğuna yorgunluğuna ve de

Korkaklığına tanıklık edecek

Bir gün gelecek

Bu yalnızlık seni de bitirecek

Geçmiş günlerin tutsaklığından aşırırım sanma

Birlikte yaşadığımız o mutlu günleri

Sabır duvarlarının yıkıldığı o gün gelecek

Geceyi çıldırtan bir çığlık eşlik edecek dudaklarına

Hüznün hançerini saplayıp yüreğine

Susacaksın

O an, işte o an

Ölümüne pervasız yürüdüğüm sevdamı düşün

Mutlu yarınlar adına ettiğimiz yeminleri

“Seni seviyorum” lu kurduğun cümleleri

O an, işte o an

Diline takılan her söz

Beddua olup çakılacak yüreğine

Ölüp ölüp dirileceksin

Çare yok

Yalnızlığa sen de teslim olacaksın

Ve sonra

Daha sonra

İnce bir sızıyla başlayacak üşümelerin

Nemli kirpiklerle bulutlandığında gözlerin

Sakın dönüp bakma ardına

Çünkü

Çünkü ben

Unuttuğun yerde gömüldüm

Koşar adım yürü şimdi ömrüne

Koşar adım sevdiğim

Hayatı yakalayabilirsen kaçırma

Tut tutabilirsen ellerinde

Beni kaybettiğin yerde

Koşar adım yürü sevdiğim