Vatan vatan diye atmayacaksa son vuruşuna dek bu kalbim,
Alırım hançeri, onu yerinden sökerim.
Ruhum çarpışır, parçalanmış olsa da bedenim,
Yeter ki ahı kalmasın, kanıyla bu toprağı yoğurmuş dedemin.

Bu nesil ki, kıpırdanıyor içinde bir şey,
Bu nesil ki gaflet içinde, garip bir şey.
Uyanmak vaktidir, ey sen şanlı ceddin torunu,
Sönmesin o ruhun ateşi, alevlendir korunu.

Bak nicedir beklenen o şafak söktü,
Kim var, göster! Senin bileğini büktü.
Bildin artık kendine ey sen!
ޞahadete açılan kapıdır, bu uğurda ölsen.

Bayındır/İzmir – 06.08.2005