ޞaşırdı yolunu dualarım bu gece Hak’tan,
Doğmaz oldu güneş en kara bulutlardan,
Sanma ki, açar başka bir gül gönlümde günahtan,
Kurudu gözlerim, susuz kaldı çiçeklerin;
Ayrıldın ayrılalı kutsal vatanından…

Yoktur derler zaman, sevince bir canı candan,
Benzersizdir aptalın geçirdiği her anı aşktan,
Gece kelebekleri kayboldu evimden; kış geldi yavaştan,
Kalbim sarardı, tüm hislerim döküldü;
Uçtun uçalı kırmızı yuvandan…

Dilerdim her derde deva, başımı yastığa koymadan,
Devalar bile dert olur acı dolu yürekte durmadan,
Yumdum gözümü koklamana başka bir erguvanı acıdan,
Dindi sevda yelleri, sağanak gözyaşları revaçta;
Kopardın koparalı beyaz bir gülü dalından…

Üzülme bana eda’lım, bugün kalır yarın uçarım hayattan,
Hayat bir oyun, ben de rol aldım umursamadan,
Sanmıştım ki senaryo, sen ve benden ibaret, rüyadan,
Rüyalar tersine çıkar derler yârim;
İnansan da sen buna “vatanın benim” tanrıya mubahtan…

İstanbul – Ekim 2007