Bir yaz sabahı,
Tatlı bir esinti gibi girdin hayatıma.
Fırtına oldun, tufan oldun kasırgalar yarattın
Dağıttın sakin umursuz yüreğimi…
Aşkı, sevdayı tattım
Sana ağlamanın, seninle gülmenin lezzetini..
Ve… Sen gidiyorsun

Tanrı şahidimdir ki,
Ne elini tutmak istedim sımsıcak,
Ne gül dudağının busesini.
Ne sarılmak ayrılmamacasına
Ne de hissetmek dudağımda nefesini.
Ne gözlerime bakmanı derinden, aralıksız,
Ne vücudunun tek zerresini..
Ne kokunu duymak her hücremde,
Ne de olmazlarıma teselli…
Seni görmek anda – arada
Sesini duymak bazen…
Tanrı şahidimdir ki
Ben öylesine sevdim seni…

Ve… Sen gidiyorsun.
Ya ben…
Biliyorum, yine aynı saatte
Kahrolası sigaraya uzanır gibi alışkanlıkla
Uzanacak telefona ellerim…
Ya beynim,
Ya yarım asırlık yüreğim
Ya yüreğimdeki sevgin
Ya sevginin üzerine ettiğin yemin…

Ve… Sen gidiyorsun.
Bir bilebilsen, bir görebilsen
Yarım asırlık çınarın nasıl yandığını.
Bir şeyler sıkıyor boğazımı
Nefes alamıyorum, nabzım atmıyor
Soğuk akıyor terim
Yangın yeri yüreğim..
Kış gecesi gözlerim,
Gözlerim yağmura gebe
Boşaldı boşalacak yağmur
Koptu kopacak fırtına
Ama sen gidiyorsun.

Ve ben,
Seni seviyorum.
Saflığını, çocuksu hallerini
Hani ağlarken çenenin titremesini
Bahar gibi gülen gözlerini
İlla ki gözlerini
Ve yine gözlerini
Seni düşünmeyi, özlemeyi
Öfkeli bakışını,
Ve sesini, nefesini, hasretini
Ve her şeyini
Her şeyini sever gibi
Seni seviyorum…
Ve sen, gidiyorsun
Biliyorum..
Vaktim çok az be gülüm,
Bir daha seni görebilir miyim
Bilemiyorum…