Oturup da şöyle bir bankımızın üstüne
Seyre dalmışken Ankara’yı,
Sen vardın aklımda yine…
Yapacak bir şey yok,
Biliyorum sadece bitti işte,
Hepsi bu…
Evet, benim değil ama senin yüreğinde bitti…
Artık dayanacak gücüm yok bir tanem,
Mücadele edebilirim zannetmiştim,
Sevgim beni ayakta tutar sanmıştım,
Ama olmadı,
Kendime yenik düştüm işte,
Gurur da duyabilirsin kendinle
Bak,
Çaresizim karşında…
ޞimdi bana yelkenlerimi dolduracak kadar büyük,
Çok uzaklara götürecek kadar hızlı bir rüzgar lazım,
Belki biraz da muson yağmuru…
Ve beni sarhoş edecek şarkılar,
İçinde seni aradığım teselli şarkıları…
Çaresizlik kötü şey
Ne yapacağını bilemiyor insan
Bu şehir kurulduğundan beri görmemiştir her halde
Böyle bir aşk,
Ve
Duymamıştır böyle bir acı
Biliyor musun,
Deliriyorum aşkından…
Ama sen
Vazgeçtin benden,
Ne yazık, bense vazgeçemiyorum senden…
Başka heyecanlar var yüreğinde biliyorum.
İnkâr etme hissediyorum,
Unuttun mu?
Ben senin nefes alışını bile bilirim….
Elveda küçüğüm,
Elveda sana…
Sakın beni düşünme,
Nasıl olsa
Büyüyünce unuturum…

Öyle değil mi kumrum…

Ankara – 02.02.2002