Sarhoşluğuma karışıyor yokluğun
Sabahı edemiyorum bir türlü
Şişeler diziliyor şimdi oturduğun masaya
Boşluğunda onlar var, şişe şişe yokluğun
İzlerin silinmiyor üzerimden
Odamda, yastığımda, aynamda
Lokmalar dizilirmiş gerçekten insanın boğazına
Tadı tuzu olmazmış, o çok sevdiğim çorbanın bile
Oysa her hasta oluşumda iyi gelirdi o çorba
Sıcak sıcak akardı içime
Senin aktığın yerler şimdi sana hasret
Senin geçtiğin yerlerden geçemiyor lokmalar
Diziliyor boğazıma, kalıyorum her akşam masamda
Şişe şişe yokluğun masamda
Sabahı edemiyorum, günü geçemiyorum
Sokaklardaki ben beni sevmiyor
Rüzgârın sırtına yüklenmiş yokluğun
Yüzüme vuruyor acımadan
İçiyorum içiyorum geçiyorum benden
Yürüyorum şu masmavi gök kubbenin altında
Ayaklarımdaki derman, içimdeki ışık
Bir olmuş senle, senle gitmiş sanki
Her gidiyorum tamam artık deyişimle,
Başlıyor yağmurlar
Bu yağmurda da gidilmez ki
Şişe şişe yokluğun masamda
Devire devire gidiyorum yeni günlere
Geceyi de geçemiyorum günü de
Rüzgârda yüzüme vuruyor acımadan
Oldu bir hayli zaman, görmedim seni
Oldu bunca zaman, duymadım seni
Neden geçmiyor artık, neden
Verdim işte hakkını,
Ağlamaksa, ağladım geceler boyu
İçmekse, şişe şişe yokluğun masamda
Yazmaksa seni, sayfalarca işte
Neden bitmiyor artık
Kızmaksa, yüreğim yırttım düştüm yollara
Küsmekse, en çocukça ruhumla sonuna kadar
Yalan olmaksa, koştum başka yüreklere
Verdim işte hakkını
Neden bitmiyor artık
Ne yerin doluyor şişe şişe yalanla
Ne de ben artık sarhoş oluyorum
Ama biri çıksın söylesin artık bana
Verdim işte hakkını
Neden bitmiyor artık
30.03.2007
Puan:
Yorumlar
Yorum Yaz