Dedim noktadan sonra
Virgül olmaz diye
İnanmadın
Fırtınaya yakalandı yüreğim
Dalgalar boyu
Mavi atlas yüreğim
Kesip bölemediğim
Farz et ki ince bir kar yağdı toprağa
Çatlak
Kahverengi kırık toprağa
Yağmur damlaları düştü
Saçlarından yüzüne
Kızıl gecelerin hevesiydi
Gündoğumunda yiten
Kısır annelerdi
Evlat hasretiyle yanan
Sağım solum ebe
Sahi! Bir oyundu çocukluğumda kalan
Yıldızlar gökyüzünde
Ben yeryüzünde
Saçlarım siyah gemiler
Issız sularda
İstediğim bir tek atmaktı
Tekmelemek değil
Ayaklarım uyuz martı
Sürünüyor tuzlu kayada
Buz tutacak
Yarınlar biliyorum
Annemin memesini özleyeceğim
Hatırıma gelmeyen dünlerde
Yıldız düşen gözlerini
Gençliğimi
Yüreğinin atışını
Ekmeği
Hatta tadamadığım sıcaklığını
Sürgün zamanlar çöplükte
Kahverengi aksak bir kedi dişlemiş
Veda ve
da
ve
daha
nice da
Kırpıp uçurtmanın kuyruğuna takmalı
Mavi bulutların gözlerinden
Oturup seyretmeli
Nefret utanmalı
Seyrek dişlerinden
Sarı balonlar
Kasıklar
Mangalda tavuk
Dünyanın merkezine yolculuk
Islak yollar
Nokta
Virgül
Virgül
Nokta
Noktalı virgül
Virgüllü nokta
Keşke geriye
Yıllardan önceye varsam
Açsam gözümü ocağın kısık alevinde
İşkembe çorbasının tuzunda
Ellerim tırnaklarıma takılı
Avuçlarımda bahar kokuları
Yeşil
İstiridye dudakların
Ayaklanmış
Kalamış Koyu’nda
Derin fallar bakar çingeneler
Umut keserler gün boyu
Gitsem yüreğimi de
Keserler mi
Eflatun kan akıyor
İnce
İp ince
Uzakta yanan mum
Dualar dökülmekte
Hocanın dostsuz dudaklarından
İğreti bacalar
İs
ޞehrin içlerinde
Kirli açıldı hesaplar
Havalanan uçakta
Kaptan pilot kaygısız
Hostesler serviste
Ben ise köşemde
Virgülden önceki noktayı
Silmeye çalışıyorum.

İzmir – 23.06.2007 14:00