Vurulmak Gibi
Zeynep’ime – Kızıma
Sensiz geçen yıllarımdan sonra
Sensizliği yazmak isterdim
Yüksek dağların sert taşlarına
Yalnızlık nafile bir çırpınıştı
Sen yokken
Okyanusun ortasında kalmış
Sensizliğe vurulmuş gibi.
Masum ve sensiz çocuk gözleriyle.
Kurtuluş/Ankara – Kasım 2004
İzlenme: 36 Görüntüleme
Puan:
Puan:
Ekleyen: admin
Yorumlar
Yorum Yaz