Zaman gelir geçer…
Bir yağız delikanlı büyümektedir.
Tortusu kalır yaşananların,
Özü hep gizli satırların
Metal yorgunu gemiler geçecektir bir gün o limanlardan,
Deniz köpürecektir sonra…
Her dalgada daha güçlü esecek rüzgâr.

Duru sular akacak O gün
Zaman siler geçer…
Tüm öfkeler sevgiye dönüşecektir.

Bir yağız delikanlı büyümekte hâlâ
Hatalarıyla, acılarıyla, alışkanlıklarıyla…
Hep son gördüğü rüyalarda İstanbul var yanında.
Çekimser telefon seslerinde
Elleri buz keser ilk cemre düştüğünde yüreğinde.

Dün gibi hatırında çocukluğu
Zaman eler geçer
Sevdikleri şimdi asıl sevdikleriyle…
Yalnızlık Allah’a mahsus,
ޞikayetçi değil özlemekten.

Zaman büyütür beni…
Her düştüğümde tutup kaldırır ellerimden.
Katre katre kopar yağmur
Duru sular akacak O gün
Tüm hasretler vuslata dair.

Bir yağız delikanlı
Aklında birkaç acemi şair
Ve okunaksız yazdıkları…
Zaman yazar siler…
Doğruları, yanlışları.