Yağmur inadını serpeliyor beni.
İnadına aklıma bişeyler getirmeye calışıyor.
Bir anda kesiyor hızını.
Aklımdakilerin hepsi
kaybolup gidiyor yağmur damlaları gibi…

Alttan alttan veriyor sesini;
benimle ilgilenmezmiş gibi.
Halbuki bilirim; sırf inadıma yağıyor.
İnadıma tam kıvamına geldiğim zaman
kesiyor hızını.

Benimle oyun mu oynuyor ne?
Yoksa ben mi uyduruyorum?
Bilmem!
Ama bi oyun var ortada var!

Ama güzel bir oyun, varken yağmur.
Böyle de gitmez hani.
Bilirim, yağmurla oyun olmaz!
En son fena ıslattı beni…