Tarihin izleri nakış olmuş yüzüne
Seyreder hüzünle mağrur Boğaziçici
Hatıralar bile terk etmiş bomboş içini
Tek seveni belki balkonundaki güvercinleri
Derken seslendi derinden gıcırdayarak ahşap abide
“Hey yolcu dinle”
İrkildim birdenbire ve
Kulak verdim bu yaşlı sese
“Neler gördüm geçirdim bu dünyada
Ferman sahibi padişahlar
Entrikacı paşalar
Göçüp gitti hepsi
Ne para ne makam baki”
Çarptı bir anda yüzüme poyrazın soğuk nefesi
Çıkıştı yaşlı bir adam arkamdan
“Ne dikiliyorsun oğlum yolun ortasında
Beş dakikadır, yürü artık aaa”
“Yalı” dedim ve sustum
Bir anlam verememişti besbelli bomboş gözleri
“Allah, Allah” dedi ve çekti gitti
Tam derken bu rüya başladı ve bitti
İki savruk damla çarptı yüzüme
Bulutlar değildi, yaşlı dostum ağlıyordu besbelli