Yalnızım belki,
ama hiç bu kadar yalnız hissetmedim.
İlk defa gözlerimi kapatmadan,
süzüldü yaşlar gözümden.
Sana bakarken, senin fotoğrafına bakarken anneciğim.
Küçüklüğümdeki gibi bağırmadım bu sefer.
Sessizdi ya da,
kimseler duymadı bağırdığımı.
Sen yoksun ki kim duyacak.
Ağlayıp ağlayıp,
Sustum kendi kendime…