Sönmeyen bir yalnızlık ateşi içinde.
Kavrulmuş eriyorum bir gece vakti.
Savrulan küllerim çığlık içinde,
Bir o yanda bir bu yanda çaresizce…
Dışarı da sevda damlacıklarının sesi,
İçimde yalnızlığın soğuk rüzgarı
Meçhul bir yolda bir başıma
Karşılaştığım ümitsizliğin gölgesi.
Korkuyorum duvarlar Azrail misali
Bir şeyler sunuyorlar bakışlarıyla.
Her soluk alışımda sanki
Ölümün kokusunu alıyor gibi…
Farkına varamadığım bir arayış
Anlaşılmaktı tek istediğim.
Konuşabilseydi yıldızlar,
Onlarındı yüreğim, bütün her şeyim.
Yoruldum artık bu çıkmazlardan,
Kilitledim adeta ben beni,
Bir “sen” gerekliydin bu zamandan,
Alıp götürecek beni bu karanlık handan

11.12.2003