Yalnızlığım;
Uçuk renkli;
biraz ürkek,
özlem dolu yaşanmamışlara,
ve belki de
Poşet dosyadaki ölü kelebek.

Avuçlarım;
Çocukluğumun sıra dayaklarının
Plastik cetvelleriyle
Hala sızlıyor,
Tüylerim diken diken

Ve şimdi,
Kendimle bile paylaşamıyorum bir şeyleri
Bir sonbahar duruyor
ben geçiyorum.
Ruhum ortada mevsim salata
ve nedense ben sana
Hep gözlerim kapalı ağlıyorum.

Ankara