Veysel dünyada gülmedi,
Benzeri aşık gelmedi.
Bilin ki Veysel ölmedi,
Canda, tende yaşıyor o.

Aşkın deryasında gezdi,
Maddeyi, manada sezdi.
Kalp gözünden bade ezdi,
Bardaklardan taşıyor o.

Veysel çekilip oturmuş,
Ötelerden sır getirmiş.
Dertlere derman yetirmiş,
Telde şifa taşıyor o.

Her çiçekten balı almış,
Dünyaya bir Veysel gelmiş.
İnce’de gönülü vermiş,
Çağdan çağa aşıyor o.