Kara yazgımın kara zırhlısı
Acemi yüreğimin umarsız sevdası
Kapının ardındaki zebani
Ve cehennemin ateş kuşlarını
Etrafını sarmalayan insanları
Hatta göğü kirleten sürüngenleri,
Sendin;
Denizin mavisine yeğleyen.
Palyaçonun gözyaşları bile
Günah dolu bedenini temizlemeye,
Yetmezdi.

Kara yazgımın kara zırhlısı
Acemi yüreğimin umarsız sevdası
Takvimin bu sayfasını ayırmıştım sana.
Terkettiğim egomun bıraktığı boşluğu
Doldurmuştum gözlerinin kokusuyla.
Başka da bir medetim yoktu.
Umarsızdı yüreğin,
Acemice tutuldum cüzzamlı sevdana,
Delindi kara zırhın,
Kara yazgımın karası dolandı saçlarıma.

Kara yazgımın kara zırhlısı
Acemi yüreğimin umarsız sevdası
Mehtabın başladığı vakitlerde
Güneş, olanca ihtişamını da kaybeder.
Bilmem kaçıncı yarısında gecenin
Aşkım karanlığın kollarında kaybolur gider.
Kutsal kitabın bitmemiş bölümünde
Seni okur parmaklarım,
Yazılmamış bir şiirin dizelerinde
– istemesen de –
Seni birgün kucaklarım.