Özlediğimin köyümün,
Yazları yordu beni.
Ot biçtiğim dağımın,
Düzleri yordu beni…

İki gözüm ağlamış,
Gözüm yaşım çağlamış,
Anam bezim bağlamış;
Bezleri yordu beni…

Vakit var mı gülmeye,
“Gülmek nedir?”; bilmeye?
Odun koydum dilmeye;
Özleri yordu beni…

Su getirem çeşmeye,
Kimse suyun deşmeye!..
Büz döşedik eşmeye;
Büzleri yordu beni…

Çepin çaldım gevere.
Keçi saldım davara;
Akşam gelir avara!..
Tozları yordu beni…

Gönül bilmez fermanı..
Yele vermiş harmanı..
Nazlı yarmiş dermanı;
Nazları yordu beni…

Âhû, ceren, gazalın,
Düşte gördüm Hazal’ın,
Gözlediğim güzelin;
Gözleri yordu beni…

Işık saçan güneşin,
Kavuşulmayan eşin,
Küllediğim ateşin;
Közleri yordu beni…

Gösterdiler amaçlar,
Dik çıktığım yamaçlar!..
Doktor yazdı ilaçlar;
Dozları yordu beni…

Yazın bağlar kazarken;
Güz gelince bozarken,
Ter koynuma sızarken;
Tuzları yordu beni…

Ne kimseyi kinledim,
Yük altında inledim,
“Büyük” dedim; dinledim;
Sözleri yordu beni.

Oy sattılar seçimde;
Dert çektiler geçimde!!
Halleri ne biçimde;
Yüzleri yordu beni..

Erzurum’da gezdiğim,
ޞair olup, yazdığım,
Bıyığımdan çözdüğüm;
Buzları yordu beni…

Baba kulüp gezerken,
Anne konken dizerken,
Çocuğundan bezerken;
Pozları yordu beni..

Sınıflar kırk kişilik,
Ağızda laf deşilik!!
Sağı solu eşilik
Azları yordu beni…

Kız oğlana asılmış;
Oğlan mahcûp; kasılmış!!
Edep, hayâ fasılmış…
Kızları yordu beni…

Erkeği arar zula!..
Bir içim vere mola..
İzmarit atar yola;
Gizleri yordu beni…

Sıralara sokulduk,
Hizalara bakıldık,
“Hazır ol!” da dikildik;
Tazları yordu beni…

“Koç Kıran Dağı” duman,
Eşkıya bulmaz aman…
Peşine düştük yaman;
İzleri yordu beni…

Vatan dedim, yapıştım;
Düşmanlarla kapıştım;
Dostlar gördüm; apıştım.(!)
Kozları yordu beni..

Bayramlara adandık,
“Kez Başı”na dadandık;
“Sarıcakaya”dandık;
“Kez”leri yordu beni…

Kurân okur seslerim,
Ritim tutar kaslarım,
“Tiz”den “bas”a “Bas”larım;
“Tiz”leri yordu beni…

ޞehâdetler garibçe,
Kurân okurlar; “Çince”(M.AKİF)
Düzelttim ince ince;
Cüzleri yordu beni…

Namazlarda yarışlar,
Rükû, secde edişler,
Tez tez selam verişler;
Hızları yordu beni…

Üç-beş kitap okuyan,
Ahkâm kesip; şakıyan,
Kanal kanal dokuyan;
Tezleri yordu beni…

Müzik derler; var fizik..(!)
Kalça kırık, bel ezik!..
Kafalar hepten bezik…
Cazları yordu beni…

Dallı Mustafa; sözüm:
“Bitmez derdimiz bizim,
Buluruz elbet çözüm.”
Hazları yordu beni…

Sarıcakaya – 18.11.2004