Görünce çatılmış hilal kaşları

Göğsüme basarım kara taşları

Silince gözünden akan yaşları

Erir yüreğimde bal peteklerim.

Geçti zaman senli düşler kuramam

Sözler verip kararımda duramam

Kırılmış mızrabı tele vuramam

Erir yüreğimde bal peteklerim.

Yangın yeri olmuş göğüs kafesim

ޞarkımıza bile yetmez nefesim

Gönlüne erişmez olunca sesim

Erir yüreğimde bal peteklerim.

Güneş artık tepeleri aşıyor

Bu can bu bedeni zorla taşıyor

Bülbül güle küsmüş hüznü yaşıyor

Erir yüreğimde bal petekleri.

Gönül teli düzen tutmaz olunca

Ömür tablosunda renkler solunca

El etek çekilip zaman dolunca

Erir yüreğimde bal petekleri.